Сирень Якупова: «Төшләремә яланаяк керәм...»

Төшләремә яланаяк керәм...

Имеш,

Йә мәктәпкә, йә кибеткә шулай

барганмын...

Матур күлмәк өстә,

Ефәк яулык,

Ә чүәкләр кая калгандыр...

Ялантәпи бер мин генә, имеш,

Оят, читен, тагын әллә ничек...

Балачагым төштә үч аламы

Бүгенгемнең ун туфлие өчен.

Затлы күннән, лаклы, лаксызлары,

Төсләре дә, фасоны да төрле...

Яланаяк җиргә баскан да юк,

Авылымнан киткән җәйдән бирле.

Яланаяк җиргә, их, баскан юк!

Чыклы үлән назы онытылган.

Шырпы кадалмый ла табаннарга,

Йөз чытыла йөрәк авыртудан.

Төшләремә яланаяк керәм,

Үткәнемне күрәм, киләчәкне:

Ак дөньяга ялантәпи килеп,

Яланаяк кына китәчәкне...