Сания Әхмәтҗанова: «Артык яратудан»

Утлы өермәдәй ярсу идем,

Сөйдем сине, башым җуеп сөйдем.

Давылларны уза белдең урап,

Йөрдем сине яратмый дип юрап.

Йолдыз сыман атыласы килеп,

Дөнья тоташ мәхәббәт дип белеп,
Дөрләп алгач хыял учагында,

Уяндым мин сабыр кочагыңда.

Беребез – ут, беребез су идек,

Икебез дә сөя белеп сөйдек.

Сүнеп-яндык, ләкин алдашмыйча,

Бураннардан чыктык адашмыйча.

Тынмый әле, тынмый җанда буран,

Хисләремне тыеп кына торам.

Бер буранлап дулап алуларым

Сине артык яратудан булган.