Сания Әхмәтҗанова: «Ана теләге»

Баш очымда ак болытлар йөзә,
Күңел якты нурда коена.
...Күр, бер сабый, тәү адымын атлап,
Әнкәсенә килеп сыена.
Кулларымны кушып төбәләм мин
Күк гөмбәзе – чиксез чатырга:
«Язсын иде һәрбер хатын-кызга
Ана булу бәхетен татырга!»
Балаларым алсам кочагыма,
Шөкер итәм көнгә мең кабат:
«Үзең сөеп биргән бу бәхетне
Гомерлеккә, Раббым, Син ярат!»
...Ак өметкә җанны биләсәк тә,
Дөньялары кырыс, хаклыкта.
Аерылулар булсын вакытлыча,
Күрешергә язсын шатлыкта.