Рифә Рахман: «Корт чаккыры»

Челләнең дә иң-иң эссе көнендә
Бал-аш җыя чәчәкләрдән бал корты,
Без дә без, ди мактанып, тапкан саен
Һәм шул безләве белән дә куркытып.
Баскан идем тузганаклы ызанга,
Торамын эчтән генә утлар йотып.
Мин менә шифа эзлим тузганактан.
Бу эсседә эшче кортка ни калган?
Чәчәкләр хәлсезләнеп, ирен бөргән,
Булмыймы чыкса аңа кичкә табан?
Корт чаккыры! Әллә бастым өстенә?–
Ут булып яна ялан үкчәм һаман!