Ренат Харис: «Алманың хушлашу сонеты»

Мин иртәгә синнән китәрмендер –

үзәгемне нидер кимерә...

Ләкин белмим – кая төшәрмендер,

Җиргә төшсәм, аны җимерәм.

Шундый авыр бит мин! Белми кем дә:

кайчан, кайда, ничек җыйганмын,

ботагыңда торып көн дә, төн дә,

авырлыгын бөтен җиһанның!

Ничек сынмыйсың син? Аңлап китим!..

Нинди максат белән яшисең –

шул сереңне кабат җиргә илтим...

Миндәй алма синдә меңләгән...

Җир һәм кояш арасына бит мин

зерә үләр өчен менмәгән!