Луиза Янсуар: «Шәһәрләр шәһәргә ялгана»

Родила меня марийка.

И сказала: «Сын, живи!»

Йыван Кырла 

Шәһәрләр шәһәргә ялгана.

Күк Җиргә тоташа, Җир – Күккә.

Мин манам кулларым бер тозга,

Мин манам кулларым бер сөткә.

Сагыну саркылган күзләрем

Яңгырны сеңдерә, карларны,

Кичләрне, ә аннан – таңнарны...

Һәм җанны өшеткеч зарларны.

...Ярларны – кургаш су биегән...

...Кошларны – канатын киергән... 
...Бәхетне – учында биегән...

...Сулышны – яшәргә бирелгән...

Мин монда бер килдем, яратып.

Мин моннан, яратып, бер киттем.

Әйтерсең икенче гасырда...

Шулкадәр иде бит Җир... иркен...

Чәчләрне чәчләргә чияләп

Җил исә... (Җил генә... җил бары...)

Һәм кайда булсак та... җибәрми:

Кендеккә тоташа Җир шары.