Лилия Садриева: «Әллә нинди дөнья бу...»

Әллә ничек кенә үтә гомер,

Шатлыкларга сирәк куану.

Кайгы-борчу басты адәмнәрне...

Әллә нинди генә дөнья бу.

Хәсрәт арты хәсрәт килә тора,

Күңелләрдә авыр сызлану.

Җиңеләйтер әмәлләр соң кая?..

...Әллә нинди генә дөнья бу.

Фаҗиганең иң хәтәре, юкса,

Адәм хәтле адәм югалу.

Кадере беттеме соң кешеләрнең?

Әллә нинди генә дөнья бу.

Киләчәкне оҗмах төсле күреп,

Матур уйлар белән юану –

Татлы хыял гына булып бара.

Әллә нинди генә дөнья бу.

Кемдер бүген очын-очка ялгый,

Хәлен җиңеләйтмәс кызгану.

Барыбыз да китек күңелләр без...

Әллә нинди генә дөнья бу.

Без үскәндә дөнья үзгә булган,

Татлы төштәй – яшьлектә яну.

Балачак та, яшьлек тә юк сыман...

Әллә нинди генә дөнья бу.

Әллә ничек кенә үтә гомер,

Бер урында тора тулганып.

Ни күрербез – тик бер Ходай белә...

Әллә нинди генә дөнья бу.