Ибраһим Биектаулы: Озын сүзнең очы-кырые юк, Кыска сүздән эзлим хикмәтне...

Күңелкәем - бөркеткәем 

Күңелкәем минем, бөркеткәем,
кыялардан  җиргә төшә бел.
Канатыңа җилдән дәва савып,
давылларга каршы оча бел.

Күңелкәем минем, бөркеткәем,
тал-чыбыктан  оя үрә бел.
Күзләреңә иңгән нурлар аша 
ерак-еракларны  күрә бел.

Күңелкәем минем, бөркеткәем,
тузган  ояларны  сүтә бел.
Канатыңа җирдән гайрәт алып,
югарыга  кабат  күтәрел.
 
               
Пушкиннан

Чүл  кәрваны  иреннәргә
дымлы җил эстәгәндә,
нигә  җил, усал шаярып,
ком буранын туздыра?

Нигә бөркет, кыя ташлап,
төп башына утыра?
Ник  чибәркәй  шыксыз ирнең
каршында көлеп тора?

Бөркет өчен, җилләр өчен,
чибәр хатын  йөрәге өчен
кануннар каралмаган...

Шагыйрь,
шатлан, горурлан –
синең  хыялны тыярлык
давыллар яралмаган!

                           
             * * *
Халык  шагыйре – буладыр  олуг адәм,
кем  бирә ала  халкына ризык-тәгам...
Мескеннәрнең  бакчасына  
                                        Кояш  төшми.
Нур  күрмәгән җирдә арыш-бодай үсми...
    
             * * *
Галәм  китабыннан серләр табып,
сүзләр язу – миңа  шул  тиеш.
Олуг  дикъкать, озын  даимилек –
җаным  нуры, минем  яшәеш...

             * * *
Сабаным – каләм,
Орлыгым – шигырь.
Нәрсә тишелер?
Уңышны кем җыяр?..

             * * *

            Шагыйрь үлеменә

Кунак булдың,
Киттең, якты Ай!
Өстәлең  өсте – караңгы...

             * * * 
Ерганак кырында таш –
Такташ кабере –
Бугаз төере…

             * * *
Мәрмәрдә, бакырда
сакланмам  хәтердә...
Шуңамы   уфтану?
Шагыйрьнең  хәсрәте –
күзләре  йомылгач,
җырлаудан  тукталу...   

           
Иҗат газабы

Белсәм  икән
ошбу  юлда ни  күрәсем,
иҗат  йөге
тынны  кысып  үтерәсен,
бу  шөгыльгә
күз дә салмый китәр  идем,
такыр  сайлап,
салмак  атлап  үтәр  идем...
Картлык –
катгый  Рим  каласы –
                 талканы  коры –
Гладиатордан,
         нотык түгел,
              зур  кан  сорый...
Шигырь
       нечкә хистән  туса,
Аренага –
көрәшчеләр  түгел –
            коллар  күтәрелә,
Олуг сәнгать җимерелә –
                  туфрак  җиңә... 
      
                         
             * * *            
Ачы  икмәк, 
ак болыт, зәңгәр  күк –
Шагыйрьгә
җитәрлек   кишәрлек...
    
             * * *
Тиешме  мин –
телсез-чукрак  мәхлук булып,
җил-давылсыз
мыштым  тормыш  көтәргә?

Тиешме  мин –
сөяк  көткән бурзай  сыман,
хуҗа  табып,
койрык  болгап  шыңшырга,
«Чаппи»  өчен 
        «Ура!» – диеп  өрергә?!.
Аллаһыдан  рәхмәт  иңгән –
Ошбу  дөньяга  мин килгән
Вәкаләт  вә максат  белән:

Кайгы  яңгыры  явамы,
шатлык  шау-шуы  басамы –
күңеленә  ачкыч  табып,
Халкыма  аваз  салырга,
Галәмгә  хөрмәт  күрсәтеп,
Каумем  рухын  рәнҗетмичә
Үләргә!

Кабат  туарга…

             * * *
Җан эчендә 
талгын тантана – моң...
Сәҗдә  кылып  Җир  тынлыгына,
«Бисмиллаһи» диеп кагыламын  
Изге шигъриятнең  кылына...
                               
             * * *
Җилнең 
Нәфис, нечкә  бармаклары
күңел  кылларыма  кагыла.
Кыллар  зеңләвеннән
бу  дөньяга
зур  симфоник  моңнар  агыла...
           
             * * *                                                                           
«Вакыт – Галәм.      
Мизгел – бөек шартлау». -
Кырыс дөнья  шулай өйрәтте.
Озын  сүзнең  очы- кырые юк,
Кыска сүздән  эзлим  хикмәтне...
               
             * * *
Диогенның  мичкәсеннән
                 суы тулып акты...
Пифагор Җир кузгатырлык
                        тәпәч тапты...
Ньютонның  ми капкачын
              алма  шакылдатты...             
Татар  шагыйренең
                 күңел  тәрәзәсен
«Мәңгелек поэма» какты... 
  
             * * *
Таң  атты.  
        «Корт  чакты».
                         Үкердем...
Ыргылдым 
               урамга-базарга.
Җырларым
           чирүен  күтәрдем
зур  базар
        шау-шуын  басарга...

Күк капусы ачылганда...

Шигъриятнең
күк капусы  ачылганда,
әйт “Бисмиллаһ”, 
сикереп тор, ач дәфтәрең,
түкми-чәчми, юлын-юлга
язып  куй син
Аллаһының сиңа иңгән
вәхиләрен...     
           
             * * *
Ымсынма  
фани гомерле 
гавамның шөһрәтенә!
Сокланма шашкан өернең 
шайтани кодрәтенә!
Текәл,
китәсе булса да, 
Назлы күз карашына!
Ышан сөю мизгеленең
мәңгегә каласына!      
                                                  
             * * *
Әй, шигърият, шук аргамак,
Җайдагың булыйм елдам.
Ялларыңа сабый чактан
Ябыштым  елап-елап...

Синнән башка яши алмыйм,
Әй, канатым-аргамак!
Әйдә очыйк
         озак-озак 
                 мәңгегә 
                        ерак-ерак! 
                             

Кырыс әмерләр

“Гөнаһларың – чиксез, сәҗдәгә бас!” –
кырыс әмер тотып килде  картлык.
Йөрәк калды өнсез. Үлде шатлык...

Йа хикмәтле Аллаһ!
Шулчак күктән 
тылсым-тамчы тама,
Баш-тартмага
тук-тук кадак кага...
Пәйда була сүзләр-гаскәриләр,
саф-саф булып баса җиргә –
зур мәйданда,
минем күзләремнән
гөрзи  ялтыравын көтә...
Дөнья тәртибеннән
канәгатьсез  гыйсъян сүзләр
аның астын-өскә
актарырга әзер!
Авазлары – шыксыз миллион  быргы:
“Уян, кузгал,
Зур көрәшкә безне күтәр,
Цезарь-шагыйрь!”

             * * *
Әй, хөрмәтле әһле каләм!
Син – әгәр дә 
чит кеше газабын
үз  калебең  аша кичермәсәң 
вә  яртылаш үлмәсәң,
Камиллек, моң  вә сүз 
                          тәэсиреннән  
яшь  агызып йөрмәсәң,
кыйналган  хакыйкатьнең
ачы  күз  яшьләрен сөртмәсәң, 
бәбәгеннән  бөркелгән  
гүзәллекне  күрмәсәң –
Шигъри сүзгә  якын  килмә. 

             * * *
Күктән аваз ишетүче каләмдәшләр!
Мәшәкатьләр  дөньясында 
                        мәхбүс булмыйк!
Бер мизгеллек уңышларны 
                     тиз онытыйк,
Төчеләнү-мактауларны чәйнәп йотыйк,
Байлык-зиннәт сихереннән 
                       ерак качыйк!

Бөекләрнең  эзләреннән  атлыйк–
Халкыбызның данлы улларына
Мәдхияләр языйк - таҗлар үрик!
Яңа буыннарда - варисларда
Ватан киләчәген күрик!

Ходай биргән саулыгыңны,
сәләтеңне, гомереңне 
үз  халкыңа багышлаудыр 
Олуг  бәхет, олуг ләззәт!