Җәүдәт Сөләйман: «Әнигә»

Тиз йөрешле поезд. Оча Нарбоннага

Бордо төбәгеннән юл үтә.

Бордо, дигәч, телдә кызыл шәраб тәме...

Хатирәләр – тирән. Ә ...истә!

Уңнан-сулдан очып үтә тоташ таулар,

Поезд тәрәзенә сыланып,

Мин авылда сыман, әни белән бергә,

Очып кайттым, хискә чолганып...

...Поезд тәрәзендә – зәйтүн агачлары,

Күңел тәрәзендә – наратлар,

Истә, әни, истә, чиләк тулы җиләк,

Үзең кара җиләк, ул чаклар...

Поезд оча гына! Чит-ят дөнья оча!

Бәдән фәкыйрь шунда, вагонда.

Ә мин үзем йөрим шәүрин буйларында,

Күңелем белән әни янында.

Мин поездда. Юлда. Әмма әни белән.

Шундый халәт – бер төш, бер өнем.

Юкка гына түгел, саташу да түгел –

Туган көне бүген әнинең...