МӘДИЯР МӘКТӘБЕ

Минем бу «рәссам абый» белән танышуым әни аркасында булды дисәм hич тә ялгыш булмас. Чөнки мәктәптә укыганда урамда «трай тибеп» йөрмәсеннәр дип, ул икебезне дә җитәкләп, мәҗбүри рәвештә, Чаллы шәhәренең 1 нче сынлы сәнгать мәктәбенә кертеп җибәрде. Икебезне дә диюем - энем белән мине.

Мәҗбүри бу мәктәпкә йөри башласак та, без аны бик тиз үз иттек. Чөнки биредә директор Гайнулла Әhлетдин улыннан алып идән юучы апаларга кадәр барсы да якты, ачык күңелле, иң мөhиме балаларны яратучы кешеләр булып чыкты. Укыган елларыбызны без сизмичә дә калдык. Кабат та укуларыбызны сәнгатькә багышлап сайладык. Бу мәктәптә тагын бер кеше - укытучыларның укытучысы Мәдияр Хаҗиев дигән кеше яши, эшли hәм иҗат итә иде.

Аның инде бу мәктәпкә килүенә 40 нчы ел киткән. Казан сәнгать училищесын тәмамлауга бирегә юллама алган педагог­ның бөтен укытучылык эше hәм иҗат юлы шушы мәктәп белән бәйләнгән. Беренче эшли башлаган елларда укырга кергән балаларның яшен исәпләсәң дә, хәзер инде алар 50 не үткән кешеләр.

Бу ачык йөзле, киң күңелле, олы җанлы, hәрчак ярдәм кулын сузарга әзер педагогны Чаллы шәhәрендә белмәгән кеше юктыр. Аның эшләрен hәркем таный, үз итә, аңа хөрмәт хисләрен белдерә. Күргәзмәләре дә hәрчак тулы заллар, бәйләм-бәйләм чәчәкләр белән уза. Биредә олы яшьтәге апа-абыйларны да, укучы балаларны да, студентларны да күрәсең. Һәркайсы аның рәсемнәре яныннан тыныч кына, битараф кына үтеп китә алмый. Чөнки М.Хаҗиев хезмәтләрендә - татар халкының яшәеше, көн күреше, аның тарихы. Монда ак яулыклы әбиләр дә, нечкә билле сылу туташлар да, яланаяклы малайлар да, җитеп килгән кызлар да бар. Һәр эше туган җиребезгә олы мәхәббәт хисләре белән сугарылган, ачык, матур, якты төсләр белән башкарылган. Рәсемнәрдәге төсләр байлыгы да, нәкъ аның үзе кебек, мул итеп бирелгән. Күңеле якты кеше генә эшләрне дә шулай чиста, саф итеп башкара ала. Олы йөрәкле Мәдияр Хаҗиевкә балалар да, зурлар да тартыла. Кичке мәктәп, көндезге мәктәп, өстәмә мәктәп, өйдәге мәктәп - боларның hәркайсына җитешә ул, hәркайсына күпме көчен, күпме энергиясен сала, беркайчан да зарланмый.

40 еллык Мәдияр мәктәбен, үзе әйтмешли, кемнәр генә үтмәгәндер дә, кемнәр генә аннан дәрес алмагандыр. Аның эшләү алымы да башкача- ул балаларга сабый итеп түгел, ә үзенең дусты итеп карый. Аның тирәсендә hәрчак тынычлык, гармония hәм җылылык. Ул тәрбияләгән, ул матурлык дәресләре биргән балалар - үзләре инде зурлар. Алар арасында гомерен балалар укытуга багышлаган педагоглар да, шуның өстенә иҗат белән шөгыльләнеп рәссам булып киткән укучылар да бар. Һәркайсының эшендә укытучылары өйрәткән алымнар: төсләр, композиция төзелеше, эчкерсезлек, яктылык, тирән мәгънә hәм хыялыйлык. Берсе тегеп-чигеп картиналар ясаса, икенчесе эчтәлеге бай булган рәсемнәр иҗат итә. Берсе үзенчәлекле графика белән шөгыльләнсә, икенчесе пейзаж hәм натюрмортлар төшерә. Араларында майлы буяу, сәйлән, төсле җепләр, компьютер графикасы, акварель, акрил, фольга белән эшләүчеләр дә, үз техникасын уйлап табучылар да җитәрлек. Мәскәү, Санкт-Петербург, Иваново, Свердловск, Ижау hәм башка уку йортларын бетергән укучылар ил буенча таралып эшли. Татарстанның халык рәссамы, атказанган мәдәният хезмәткәре Мәдияр Хаҗиевнең укучылары арасында хәзер инде үзләре дә рәсем осталары бар: Наталья Шелкова, Гөлназ Әдhәмова, Ленар Әхмәтов, Хәния Гәрәева, Тәслия Мәҗитова, Виктория Егорова h.б. Алар бүген дә аның остаханәсенә теләп йөри, аралашып яши, укытучыларының киңәшләре белән иҗат итә.