Сөләйман: «Дөнья якты, әмма кысан!»

Дөнья якты, әмма кысан!
Лоркамы түзсен шуңа!
Юк тынгылык, йөрәк ярсый,
Күңел күккә атыла!
Таш диварлар аңа кысан –
Кая инде ул түзү!
Таштан ташка бәргәләнә
Лорканың утлы сүзе.
Бу язмыштан юк котылу,
Лоркага юл салынган,
Кыргый байтал – бәйсез ирек! –
Аның кайнар канында.
Бу юлның чиге билгеле,
Бу юлның чиге – упкын,
Шул упкынга оча Лорка,
Этәрә байтал холкы...