Гөлнара Җәлилова: «Язымда кал әле!»

Язымда кал әле! Бу мартта!
Суыклар бер китәр диген дә...
Йөк түгел, Каф тавы кадәрле
Ярату нибары иңеңдә.
Ул – минем ярату! Зарыгып,
Сагынып көтелгән ашкыну.
Марттагы ташуга алдан да –
Бергәләп булсын бу яз чыгу!
Мәчеләр туй ясый... Ярату
Ташуга кушылып акканда
Бу ярда без шалаш корыйк та,
Пар эзләр үрелсен ак комда...
Ник кирәк шыр дөрес бу яшәү? –
Искәрмә булуга ни җитә!
Тар күлмәк иреккә омтыла:
Төймәләр коела пар җиңдә...
Мин дәшмим. Вакыт тар. Ярда март
Аягын чылата басмада.
Бу – соңгы сөйләшү... Соң сайлау...
Кал монда! Йә башка кайтма да!..