Энҗе Хөсәенова: «Саклар әле...»

Салдырылган челтәр-пәрдә,

шаулап үскән гөлләр шиңгән.

Бабай cалган агач йортның

бүрәнәсе инде иңгән.

Шәһәргә дип тутырылган

әйберләр дә капчык-капчык.

Моңсуланып калган сыман

әби төсе – мендәр-ястык.
Элек гөрләп торган нигез

сагыш төсле күлмәк кигән.

Әмма һаман чиста һәм пакь,

балкып тора такта идән.

Безнең якты балачакны,

барлык-барлык хатирәне

саклар әле ул бик озак.

Чарасыздан... күз яшьләре

аша туган йортка элдек йозак.