Җәүдәт Сөләйманов: Без түзәбез, без тартабыз йөкне, Имин генә булсын Татар-йорт!

ӘЙ ДӘРЬЯ, ДӘРЬЯ...

Дәрьяларда ай-кояш бар, ай-кояш,
«Дөньяларда ниләр бар?» – дип, кил, сораш.
Дөньяларда таптым сагыш, таптым моң,
Әти, җаным, киңәшергә инде соң...

Минем янып-көюләрне ни басар?
Безнең алда күрешүләр ни гасыр?
Чишмә-судыр, дигән идем бу дөнья,
Юк, түгелдер көмеш агым, бу – дәрья. 

Дәрья чиге коеп куйган кыядыр, 
Нечкә күңел җан-рухларны тоядыр, 
Дөньяларда таптым сагыш, таптым моң, 
Җанкай-җаным, киңәшергә инде соң.

Юк өсте дә, юк асты – тирән икән, 
Бер керәм дә чыгамын, димә икән, 
Сыкрансам да кайчан, әй, дәрья диеп,
Язмыш дәшә: бу үзең, дөньяң, диеп. 

Дөньяларда таптым сагыш, таптым моң, 
Җанкай-җаным, киңәшергә инде соң.

«СӘЛӘТ» ГИМНЫ

Тәңре, синнән үткен зиһен сорыйм,
Кояш, синнән – рухи чисталык,
«Сәләт» – дәүләт, сәлкеш – яңа татар,
Аң-фәһемгә гашыйк бу халык.

Биек таулар, чиксез дәрьялардан
Талган чакта адәм баласы – 
Көмеш сулы талгын чишмә булыр,
Җиләс алан булыр дәвасы.

Җир-йорт безгә очар канат бирде,
Кыйбла булды «Сәләт» аланы.
Җан җепләре бәйли сәлкешләрне
Якын итеп ерак араны.

Биек таулар, чиксез дәрьялардан
Талган чакта адәм баласы – 
Көмеш сулы талгын чишмә булыр,
Җиләс алан булыр дәвасы.

Рәхмәт, Тәңрем, Татар теле өчен,
Татар теле – җиһан ачкычы.
Сакла, Тәңрем, сакла «Сәләт» илен,
Хакыйкатьнең тәүге баскычын.

Биек таулар, чиксез дәрьялардан
Талган чакта адәм баласы – 
Көмеш сулы талгын чишмә булыр,
Җиләс алан булыр дәвасы.

ТАТАРГА

Татар җаны кыл өстендә бүген,
Татар иле – тузган корт иле.
Йортсыз-җирсез чаба киләчәккә –
Шундый буламыни шыр тиле.

Көннән-көнгә кояш байый тора,
Таңнар атмый татар илендә.
Тел терәге – татар авыллары
Уты сүнгән шәмнәр хәлендә.

Былбыл теле – былбыл сайрап яши,
Татар теле яши – татарда.
Татар телен йотмый дөнья комы,
Татар телен йота татарлар.

Бу әрнүле сүзләр агу түгел,
Әче дару, татар, җаныңа,
Бар теләгем – яшәү уты салу
Чыңгызлардан килгән каныңа.

ИМИН ГЕНӘ БУЛСЫН ТАТАР-ЙОРТ!

Фани дөнья – дулаган ат бүген,
Дилбегәңне, дустым, ныклап тот!
Ир-егетләр юлны салыр әле,
Имин генә булсын Татар-йорт!

Дөнья түгел – без үзебез атлар,
Камчылардан юеш каеш-сырт,
Без түзәбез, без тартабыз йөкне,
Имин генә булсын Татар-йорт!

Кемдер әйтә: «Беттек!», кемдер елый,
Илен җуйган күпмеләп маңкорт,
Ир-егетләр атын-исемен җуймас –
Имин генә булсын Татар-йорт,
Имин генә булсын Татар-йорт!

БОЛГАР ҖИЛЕ

Исә җилләр – хәтер җиле,
Исә җилләр Болгардан,
Болгар җиле югалмаган –
Хәрабәгә чолганган.

Кара пулатка сыланып
Җилләр ник улый икән,
Аянычмы истәлекләр, 
Киләчәк тырный микән?

Ак елан булып ысылдый,
Болгар сакчысы – җилләр,
Хатирәләр – ут-өермә,
Җаның өтәр, димиләр.

Жәлләмиләр варисларын
Шәһре, шанлы Болгарның,
Таш җаннарга җил ни, зар ни – 
Куыра җанлыларын.

...Болгар җиле гасырлардан
Гасырларга күчешли,
Бер-бер хәбәр отар микән,
Безнең чордан үтешли?